Creatieve verwerking boek

Het boek dat ik las heet Achtbaan en is geschreven door Stephen king.
De 21-jarige Alan Parker is het hoofdpersonage die te maken heeft met de dood. Dit is het thema doorheen het boek. Zijn moeder krijgt een beroerte en beland in het ziekenhuis. Hij studeert op school in Maine.
Doorheen het verhaal zit hij vaak in een auto doordat hij moet liften, hier later meer over. Dit is een tekening van het kruisje van Jezus, het refereert naar het kerkhof, een plaats waar veel belangrijke gebeurtenissen plaatsvinden in het verhaal. Hier wordt hij geconfronteerd met de dood en hij maakt enge dingen mee op het kerkhof. Ik heb dit teken gekozen omdat het symbool staat voor de dood.

 De moeder van Alan, Jean Parker heeft een verslavingsprobleem.
Ze is verslaafd aan eten maar vooral ook aan roken, door dit gedrag krijgt ze later een beroerte waardoor ze in het ziekenhuis beland. Alan en Jean zijn niet veel samen omdat ze veel moet werken maar hij ziet haar nog steeds ongelooflijk graag maar faalt soms er in om dit te tonen aan haar. Dit is een tekening van een rookverbod, dit staat in verband met haar verslaving, Alan probeert haar wel te doen stoppen maar faalt hier in. Als ze niet koppig was geweest dan had ze hoogstwaarschijnlijk de beroerte kunnen voorkomen.

 Ik heb een auto getekend omdat je veel tijd spendeert in een auto tijdens het verhaal. Dit staat symbool dat Alan probeert verder te gaan in zijn leven. Op een dag krijgt hij te horen dat zijn moeder in het ziekenhuis ligt maar doordat zijn auto kapot is wordt hij verplicht om te liften. Hierdoor komt hij terecht in heel vreemde en enge situaties, soms in bovennatuurlijke. Het verhaal is fictie hier wordt dit duidelijk gemaakt. De auteur gebruikt onder het kerkhof om horror toe te passen en de lezer zich ongemakkelijk te laten voelen, tijdens de autoritten zijn de bestuurders ook heel mysterieuze mensen die heel eng overkomen. De schrijver gebruikt symbolische ruimtes zoals de regen die benadrukt dat het personage zich verdrietig en ten einde raad voelt.

Dit spookje heb ik getekend om het bovennatuurlijke weer te geven. Op sommige momenten is het bijvoorbeeld een dood persoon die rijd met de auto. Het verhaal gaf me op sommige momenten kippenvel door de spanning en de horror. De auteur staat ook gekend voor dit genre.
Het was een mooi boek en ik raad het zeker aan, op sommige momenten is het een echt raar verhaal en moest ik opnieuw lezen maar dat vond ik leuk, het is een echt origineel verhaal die onverwachts uit de hoek kan komen.